mój pierwszy raz

Fot. EM

Nie wiem jak profesjonalnie zaczyna się pisać bloga. 

Chociaż szperałam w kilku poradnikach to i tak zrobię to po swojemu.

Mój pierwszy raz będzie zatem w pełni nieprofesjonalny i obłędnie błędny. Zaczynam pisać mniej więcej dla siebie, aby w końcu przełożyć słomiany zapał w coś efektownego. Ale przede wszystkim chcę pisać dla Was i o Was.



Dlatego na początek konkretne 3 razy NIE:

Nie będę przepraszać za siebie. To znaczy: za słowa niemiłe, wulgarne. Kto ani razu pod noskiem nie zaakcentował swojej złości niech pierwszy rzuci kamień. Poza tym, blog to sposób na wyrażanie swojego "ja", poglądów, opinii, dzielenie się wiadomościami etc. Dlatego swoje zdanie przedstawiać będę jak najbardziej po swojemu.

Nie będę przepraszać za neologizmy, które wtargną się w zdania, za przekręty i błędy, niepoprawne składnie i wykładniki. Jednakże, chciałabym byście śmiało mi te błędy wytykali. Dlatego zachęcam do komentowania, namiętnych dyskusji i wyrażania opinii. Proszę o szczerość i pewność siebie, ale w dobrym smaku, nie obrażajmy siebie na wzajem kąśliwymi docinkami.

Nie ułożę regulaminu, zasad, kodeksu czy dekalogu postępowania na tym blogu. W internecie krążą przeróżne informacje, mniej lub bardziej subtelne, dlatego z góry obdarzam moich czytelników zaufaniem (odnośnie kultury osobistej). Dlatego nie kopiuj treści, nad którą dość długo się głowiłam, bez uprzedniego kontaktu ze mną. Dlatego nie kopiuj zdjęć zamieszczonych do wpisów, które wykonałam na potrzeby tekstu. Inspiruj się bez granic. Ale nie kradnij.

Blog będzie wirował wokół literatury, społeczeństwa, sztuki, psychologii i człowieka. Przede wszystkim wokół człowieka. Dla mnie jest na tyle intrygującym obiektem, że zasób krążących wokół niego zagadnień nigdy się nie wyczerpie.

Dziękuję, dotarłeś do końca wpisu.
Do poczytania w następnym...